Մի Ղարաբաղ, մի հոգնած տանկ ու՝ մի տանիք

Երկնքի տակ, երկրի վրա - մի Հայրենիք,

Աշխարհի մեջ, աշխարհից դուրս՝ օր դռնփակ,
Մի առավոտ, որ ապրում է տանիքի տակ,
Մի հիշատակ, մի հոգնած տանկ, ու՝ մի տանիք։

Հայրենիքում - աղունիկներ անհայրենիք,
Եվ, քաղաքում՝ դատարկ, դատարկ, դատարկ մի բակ,
Եվ, մանուկներ, որ չունեն հաց, չունեն տանիք,
Աղունիկներ, որ թռչում են աննպատակ ...

Եվ, մնում է աշխարհի մեջ օր մի դատարկ,
Մի ցուրտ քաղաք ու վիրավոր մի հայրենիք․
Եվ ի ՞նչ մնաց այս հեքիաթից. մի հիշատակ,
Մի պատերազմ, մի հոգնած տանկ, ու՝ մի տանիք ....
(անտիպ)

Սիփան ՇԻՐԱԶ

Արտ ԴԵՄԻՐՃՅԱՆԻ Ֆբ էջից

Հ.Գ.
Ի՞նչ մնաց ինձ

Ոսկյա մի ցանց,
ՈՒրիշ ոչինչ:
Մարգարտաշար հուշերի գանձ –
ՈՒրիշ ոչինչ:
Տրտում գիշեր և մենություն անօգնական,
Սիրտ կեղեքող կարոտ անանց – ուրիշ ոչինչ:
Երազներից իմ հրավառ մնաց փոշի,
Սին անուններ կորած կանանց – ուրիշ ոչինչ:
Ջինջ իմ հոգում մնաց մշուշ ծանր ու մթին,
Եվ իմ հոգում քամու կաղկանձ – ուրիշ ոչինչ:
Պարիր, քամի, այգում այս մերկ ոռնա ու լաց,
Տար, մի թողնի, քամի անսանձ –
Ոչինչ, ոչինչ …...

Վահան ՏԵՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ